بدنه های کاشی کف

بدنه های کاشی کف به دلیل شرایط کاری می بایست دارای استحکام بالا و جذب آب کم باشد. این بدنه ها به سه دسته تقسیم میشوند:

۱- بدنه های کاشی بدون لعاب سفید

مواد اولیه مصرفی در این گروه شامل ۵ دسته هستند:

رسهای پلاستیک

کائولن مرغوب

سیلیس

انواع فلدسپات ها

تالک و مقدار کمی کربنات منیزیم

نمونه ای از این بدنه های سفید بدنه های گرانیتی است.

۲- بدنه های کاشی لعابدار قرمز

این نوع بدنه ها مثل کاشی کف می باشد و باید از مواد اولیه ای برخوردار باشد که حداقل مواد فرار را دارا باشد و این به خاطر افزایش دانسیته و کاهش جذب آب می باشد. بنابراین مواد اولیه آن بایستی حاوی اکسید زیاد (۹-۶%) و مقدار قابل توجهی TiO۲ ونیز K۲O و Na۲O باشد؛ که به همین منظور از خاکهای رسی غیر آهکی که مقدار زیادی Fe۲O۳ دارد استفاده می شود.
به منظور جلوگیری از ایجاد عیب آلوئک و نیز عیب ماه گرفتگی(Black core) در این بدنه ها از روش آسیاب خشک در این کاشی ها استفاده میشود.
به دلیل جذب آب کم این بدنه ها با مشکل لعاب زنی روبرو هستیم و چون اتصال بین لعاب و بدنه ضعیف است لعاب با ضربه ای کم ؛ پوسته کرده و می پرد.به همین دلیل از این سیستم کمتر برای کاشی استفاده میشود. برای برطرف کردن این عیب استفاده از لامپهای مادون قرمز جهت خشک کردن سریع لعاب پیشنهاد میشود.
در مورد کاشی های دیواری لعاب اعمالی به طور کامل فریتی بوده که درصدی کائولن و مواد افزودنی دیگر برای تامین برخی خواص به آن اضافه میشود. امّا در کاشی کف (به طور کلی) به دلیل بالا بودن دمای پخت مجبور به استفاده از لعاب خام به همراه فریت هستیم زیرا که مسئله فراریت اکسید سرب یا بور مطرح است؛ در نتیجه بایستی از لعاب خام استفاده کرد که معمولاً فاقد این دو ماده است.

در مورد بدنه های استون ور قرمز به دلیل دمای پخت لعاب این مسئله صادق نبوده و مستقیماً می توان لعاب فریتی زد.
لعاب های کف عمدتاً بایستی ضریب اصطکاک بالایی داشته باشند که این موضوع استفاده از لعابهای زبر و مات را می طلبد و برای تهیه لعاب مات از اکسید آلومینیم، زیرکن، فریتهای مات کلسیمی و روی استفاده میشود. با توجه به این نکته و اینکه برای ساخت لعاب مات اکسید آلومینیمی بایست مقداری Al۲O۳ با درصدی فریت و کائولن مخلوط شود (اکسید آلومینیم و سایر اکسیدهای نامبرده جذب آب زیادی دارد و آب زیادی باید به لعاب بدهیم و به دلیل حالت تیکسوتروپ آنها افزودن آنها به لعاب باعث لخته شدن آن می شود) نمی توان از روشهای اعمال کتابی و آبشاری لعاب استفاده کرد و باید از روش دیسکهای پاششی استفاده کرد.

۳- بدنه های کاشی لعابدار تک پخت ( استون ورهای تک پخت قرمز و سفید ) :

در بدنه های قرمز به دلیل زیاد بودن Fe۲O۳ از مقادیری MnO۲ در حدود ۲% برای جلوگیری از عیب ماه گرفتگی استفاده میشود.
چون آسیاب این بدنه ها تر میشود دانه بندی آن ریز تر خواهد بود؛ همچنین ضخامت زیاد قطعه و استفاده نکردن از کربنات کلسیم موجب بروز ماه گرفتگی میشود و با افزودن MnO۲ و با تغییر ظرفیتهایی که از این ماده سراغ داریم محیط را اکسیدی کرده و از احتمال بروز این عیب می کاهد.
در کاشی کف هر چه جذب آب کمتر باشد پسندیده تر است. کلاس جذب آب ۳%مرغوب تر از کلاس ۳-۶% است. کلاس جذب آب ۶-۹% اصولا پسندیده نیست.